Spis treści
Piosenki „Zielonego Balonika”Zielony Balonik — Muzeum Narodowemu
Nuta: La Mattchiche[1]
1
Dość było w Polsce gratów
Od antenatów,
Lecz się walały w kątku
Tak bez porządku —
5
Ażeśmy zbrzydli Bogu
Bez katalogu,
Więc zesłał nową erę,
Dał nam Koperę.
Dyrektor nie dla formy
10Wszczyna reformy,
Sprężysty chociaż słodki
Zmienia gablotki,
Heblują się deszczułki
Na nowe półki,
15
W wielki dzwon bije On
Sztuce polskiej wznosi tron.
Najwięcej pożarł cyfer
Sam kaloryfer,
Pozycja też nie cienka
20Schludna łazienka;
Jest wszystko od A do Zet:
Angielski klozet;
Są także, z ludzkiej łaski,
Jakieś obrazki.
Z demonstracjami i projekcjami świetlnymi.
25
Są skarby w tej kolekcji
Na wszystkie gusta:
Jest urna aż z elekcji
Króla Augusta;
Choć inni znawcy sądzą
30(Może i błądzą),
Że ją miał Leszek biały,
Kiedy był mały.
Są różne fotografie
I etnografie,
35Kamienie, co przetrwały
Z lat dawnej chwały;
Są bijące zegary,
Cenne puchary,
Co kto ma, niechaj da,
40Niech skarbnica rośnie ta.
Śpiewajmy więc Te Deum:
Mamy Muzeum,
Co już ćwierć wieku całe
Porasta w chwałę;
45Dziś doszło do zenitu
Swojego bytu:
Dalej więc, wznieśmy krzyk
Na zdrowie mu — A… a psik!
UcztaWięc schodzą bratnie nacje
Się na kolację:
55
Jedzą pieczeń cielęcą,
Dzień wielki święcą;
Muzyka rżnie od ucha
Z Wesołej wdówki,
Radcy pchają do brzucha
60I kropią mówki.
Potem wydaje festyn
Czynciel Celestyn
Na wiekopomnym dachu
Swojego gmachu,
65A w końcu Jan Michalik
Wyprawia balik:
Swoich sal wręcza klucz,
Łzy mu słodkie ciekną z ócz.
— Ten pokój pan opustosz:
70Tu będzie kustosz;
Tam w sieni będzie stało
Dwóch woźnych z pałą;
Trochę się to zagraci,
Czechów sie sprosi,
75Potem Szukiewicz Maciej
Odczyt wygłosi.
Po filii filia rośnie
Jak długi Kraków;
Witają je radośnie
Serca Polaków:
85
Aż ta stolica cała
Wreszcie się stała
Z rozkwitem nowej ery
Filią Kopery.
Przechodniów już nie straszy
90Policjant groźny,
Stolicy strzeże naszej
Uprzejmy woźny:
Prezydent abdykuje,
Rządy sprawuje
95
Przebrany Pagaczewski
W mundur niebieski.
Więc pierś okrzykiem wzbiera:
Wiwat Kopera!
Niech długo nam gromadzi,
Spisuje, ładzi,
105Skupuje, segreguje,
Kataloguje,
A gdy kto, za lat sto,
Znów odwiedzi cudo to:
Z demonstracjami i projekcjami świetlnymi!! Sensacyjnie!!
Artysta, Pieniądz, PamięćDyrektor z twarzą słodką
110Prowadzi gości,
Gdzie wiszą za gablotką
Malarzy kości;
Ostatnie to zabytki
Tej rasy brzydkiej.
115Z głodu zdechł — trudno, ech!
Taki widać miał już pech!
Śpiewajmy więc Te Deum:
Mamy Muzeum!
Niech znów przez wieki całe
120Porasta w chwałę;
Obrazów zakupami
Niech się nie splami,
A dojdzie do zenitu
Swego rozkwitu!
Przypisy
[1]
La Mattchiche — popularna melodia rozrywkowa, której twórcą był fr. kompozytor Charles Bozel-Clerc (1879–1959). [przypis edytorski]
Bezpieczne płatności zapewniają:
Dane do przelewu tradycyjnego:
nazwa odbiorcy
Fundacja Wolne Lektury
adres odbiorcy
ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa
numer konta
75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
tytuł przelewu
Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail
wpłaty w EUR
PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374
Wpłaty w USD
PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385
SWIFT
WBKPPLPP
Proszę czekać...
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.