Wacław Potocki
Człowiek nad apetyt jeść nie może, pić może
Siedząc Włoch na bankiecie gdzieś między Polaki,
Natkał rozmaitymi żołądek przysmaki.
Więc, gdy, prze gospodarską...
Hasło to wykorzystaliśmy do zebrania fragmentów ukazujących celebrację posiłków w dawnych epokach. Istotne jest to np. w Quo vadis Sienkiewicza (a wcześniej w będącym dla Sienkiewicza wzorem Irydionie Krasińskiego), gdzie ucztowanie, które cechuje nadmiar zbytku i rozkoszy, ma charakteryzować zarówno schyłkową epokę kultury rzymskiej, jak też jej aktorów — jako zdegenerowanych moralnie (dekadentów jednym słowem).