Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur! Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Strona główna Katalog Autor
Zuzanna Ginczanka

Zuzanna Ginczanka

Sortuj:

wiersze Zuzanny Ginczanki

Współczesność Liryka Wiersz Anioł Bezdomność Bieda Błądzenie Bóg Bogactwo Chciwość Choroba Ciało Codzienność Cud Czarownica Czas Dobro Dorosłość Droga Drzewo Dziewictwo Głód Głupota Historia Imię Kobieta Kobieta "upadła" Kochanek Kondycja ludzka Konflikt Koniec świata Krew Los Mądrość Małżeństwo Matka Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miasto Miłość Miłość niespełniona Młodość Morze Natura Obcy Obraz świata Obyczaje Oko Panna młoda Piękno Plotka Pocałunek Podróż Podstęp Poetka Poezja Potop Pożądanie Pozory Pozycja społeczna Praca Prawda Prorok Przekleństwo Przemiana Przemijanie Radość Raj Religia Rozkosz Rozpacz Rozum Świątynia Sąd Siła Słowo Smutek Spotkanie Strach Stworzenie Szczęście Tajemnica Ucieczka Vanitas Wiedza Wierność Wiosna Woda Wolność Wspomnienia Życie jako wędrówka Żyd Zazdrość Zdrada Zima Zło Zmysły Zwierzę Zwierzęta

O autorze

Zuzanna Ginczanka
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Zuzanna Ginczanka

Ur.
21 marca 1917 w Kijów
Zm.
1944 r. w Kraków
Najważniejsze dzieła:
*** (Non omnis moriar), O centaurach

Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką „Wołyń”; należała do najmłodszych współpracowników „Skamandra”; utwory swe ogłaszała w „Wiadomościach Literackich”, „Sygnałach” i „Szpilkach”. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.

W smolistej, szczelnej arce własnych, rozgrzanych spraw
chłoszczący rozchłyst potopu
i świat świszczący
omijam —
tkliwe...

Zuzanna Ginczanka, O centaurach, Żegluga
Więc mam pytać o drogę
do Ciebie
zabłąkana na snów skrzyżowaniach?
Tyle razy już oczy...

Zuzanna Ginczanka, O centaurach, Pycha
Zwierzęta o szorstkich językach poznały zaprawdę smak.
Wilki miłosne i głodne pełne są wiedzy i...

Zuzanna Ginczanka, O centaurach, Deklaracja
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.