Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur! Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Strona główna Katalog Autor
Zuzanna Ginczanka

Zuzanna Ginczanka

Liryka ✖ Wiersz ✖
Sortuj:

wiersze Zuzanny Ginczanki

Współczesność Anioł Bezdomność Bieda Błądzenie Bóg Bogactwo Chciwość Choroba Ciało Codzienność Cud Czarownica Czas Dobro Dorosłość Droga Drzewo Dziewictwo Głód Głupota Historia Imię Kobieta Kobieta "upadła" Kochanek Kondycja ludzka Konflikt Koniec świata Krew Los Mądrość Małżeństwo Matka Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miasto Miłość Miłość niespełniona Młodość Morze Natura Obcy Obraz świata Obyczaje Oko Panna młoda Piękno Plotka Pocałunek Podróż Podstęp Poetka Poezja Potop Pożądanie Pozory Pozycja społeczna Praca Prawda Prorok Przekleństwo Przemiana Przemijanie Radość Raj Religia Rozkosz Rozpacz Rozum Świątynia Sąd Siła Słowo Smutek Spotkanie Strach Stworzenie Szczęście Tajemnica Ucieczka Vanitas Wiedza Wierność Wiosna Woda Wolność Wspomnienia Życie jako wędrówka Żyd Zazdrość Zdrada Zima Zło Zmysły Zwierzę Zwierzęta

O autorze

Zuzanna Ginczanka
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Zuzanna Ginczanka

Ur.
21 marca 1917 w Kijów
Zm.
1944 r. w Kraków
Najważniejsze dzieła:
*** (Non omnis moriar), O centaurach

Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką „Wołyń”; należała do najmłodszych współpracowników „Skamandra”; utwory swe ogłaszała w „Wiadomościach Literackich”, „Sygnałach” i „Szpilkach”. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu.

Brzemienna! Wróżebna! Wiosno
inna od innych wiosen!
Cokolwiek byś mi przyniosła,
wszystko przyjmę i zniosę.

Zuzanna Ginczanka, Maj 1939
Z chaosu, roztrącając mgły i tajemnice,
wyłania się w umyśle świat wielki i prosty:
metale...

Zuzanna Ginczanka, Przebudzenie
Niech zaczną szukać cennych kamieni i złota
W kanapach, materacach, kołdrach i dywanach.
O, jak...

Zuzanna Ginczanka, [Non omnis moriar...]
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.