ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

 
Wpłać
Strona główna Katalog Epoka

Barok

Wiersz ✖
Sortuj:

wiersze Barok

Elżbieta Drużbacka Liryka Jan Andrzej Morsztyn Daniel Naborowski Wacław Potocki Mikołaj Sęp Szarzyński Ambicja Bezpieczeństwo Bieda Bijatyka Błądzenie Bóg Brat Burza Chłop Ciało Cnota Czas Dama Dar Diabeł Dusza Dwór Dziecko Fałsz Głód Głupota Gniew Gość Gospodarz Grób Grzech Grzeczność Hańba Historia Jedzenie Kara Kłamstwo Kłótnia Kobieta Kondycja ludzka Konflikt Korzyść Kot Kradzież Krew Ksiądz Książka Łzy Literat Mąż Małżeństwo Matka Mężczyzna Miłość Miłość niespełniona Młodość Moda Modlitwa Muzyka Nadzieja Narodziny Natura Nauka Niebezpieczeństwo Niebo Niewola Nuda Obcy Obraz świata Obyczaje Ogień Oko Piękno Pieniądz Pies Pijaństwo Piorun Plotka Pochlebstwo Podstęp Poeta Poezja Pokusa Polak Polowanie Pożądanie Pozycja społeczna Praca Prawda Przebranie Przemiana Przemijanie Przemoc Przyjaźń Przysięga Ptak Pycha Religia Robak Rodzina Rozczarowanie Rozkosz Rozpacz Rozstanie Ruiny Rycerz Rzeka Ślub Śmierć Śpiew Święto Sąsiad Samolubstwo Samotność Serce Sielanka Siostra Skąpiec Sława Słowo Smutek Spowiedź Sprawiedliwość Starość Strach Strój Sumienie Szlachcic Tajemnica Ucieczka Uczta Upadek Uroda Urzędnik Vanitas Walka Wiara Wiatr Wierność Wierzenia Wieś Wino Wiosna Własność Woda Wzrok Żałoba Żart Żona Życie Życie snem Zabawa Zapach Zdrada Zdrowie Złoty wiek Zwierzę

O epoce

Barok

Czas
pocz. XVII — połowa XVIII w.
Najwybitniejsi twórcy
europejscy: G. Marino, L. de Gongora, T. Tasso, L. Ariosto, P. Calderon, L. de Vega, J. Milton, P. Corneille, Moliere, J. de La Fontaine, Ch. Perrault; polscy: M. Sęp Szarzyński, D. Naborowski, J. A. Morsztyn, W. Potocki, J. Ch. Pasek, P. Skarga
Reprezentatywne gatunki
wiersz liryczny, sonet, tragedia, komedia, tragikomedia, epos rycerski, pamiętnik, commedia dell'arte, opera

Epoka w historii kultury i sztuki między renesansem a oświeceniem, naznaczona konfliktami religijnymi (reformacja i kontrreformacja). Nazwa pochodzi być może od portug. barocco — nieregularna perła, co podkreślałoby dziwność, kapryśność i ozdobność obowiązującego wówczas stylu. Lubowano się w efekcie zaskoczenia, figurach nagromadzenia i inwersji, metaforach, dążono do uchwycenia ruchu. Podstawową cechą baroku był kontrast i dysonans: stąd współistnienie poezji metafizycznej, czy mistycznej z opiewającą „światową rozkosz”, dworskiej z sowizdrzalską, wątków mitologicznych z biblijnymi, scen makabryczno-naturalistycznych (często w związku z charakterystycznym motywem danse macabre, czy vanitas) z fantastycznymi. W Polsce rozkwita sarmatyzm.

który się tu list dlatego nie kładzie, iż niemiecki jest

Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich

Ducha nie można jednakże zwyciężyć orężem, lecz tylko miłością i szlachetnością.

Benedykt de Spinoza, Etyka

— Otóż, chcę powiedzieć — mówił dalej Sancho — że lepiej zostańmy świętymi, aniżeli mamy gonić za tą...

Miguel de Cervantes Saavedra, Don Kichot z La Manchy
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.