Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
dramaty niesceniczne Modernizm
Świat cały drzemie —
Świat cały śpi…
Olbrzymie cienie kładą się na...
Jan Kasprowicz
Na Wzgórzu Śmierci
GŁOS DUSZY WYGNANEJ Z RAJU
Gdzież jesteś, jasny Lucyferze?
Nieprzemożoną masz władzę nade mną —
Nad...
Jan Kasprowicz
Na Wzgórzu Śmierci
DUSZA WYGNANA Z RAJU
Luby,
Najdroższy, słodki, wierny Lucyferze,
Wierną masz we mnie kochankę! Przez...
Jan Kasprowicz
Na Wzgórzu Śmierci
LUCYFER
Przytul się, duszo!…
DUSZA WYGNANA Z RAJU
To grzech pierworodny
Takim szaleństwem dotknął ludzi...
Jan Kasprowicz
Na Wzgórzu Śmierci
DUSZA WYGNANA Z RAJU
O niezapomniany!
Twórco cierniowej korony!
O krwi spragniony,
Wyciekającej ze serdecznej...
Motyw: Dusza
W tradycji neoplatońskiej i chrześcijańskiej dusza miała być częścią niematerialną, składającą się, obok ciała, na całość osoby. Motywem tym zaznaczamy wypowiedzi określające, czym jest dusza, jaka jest sfera oraz zakres jej istnienia i działania, jakie są ,,prawa duszy". W romantyzmie są to np. prawa przeciwstawne tym organizującym ziemski, materialny porządek społeczny: pojawia się tu koncepcja siostrzanych dusz, nie mogących połączyć się na tym świecie węzłem małżeńskim, ale nieuchronną mocą przeznaczenia mających się połączyć w zaświatach (odwołuje się do niej Gustaw w Dziadach Mickiewicza). Synonimem duszy bywa serce.