Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 451 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Oscar Wilde
Portret Doriana Graya
W końcu siadł przy stole i napisał gorący list do dziewczyny, którą kochał, błagając ją...
Stanisław Wyspiański
Klątwa
Zacz nie pomogą nic święte śluby,
goryczne żale, pokuta,
ogniowe próby?
Wiecznaż ich duszom męka...
Stanisław Wyspiański
Wesele
Acan się zalewa łzami,
duszę krwawi, serce krwawi;
ale znać z Acana mowy,
że jest...
Stefan Żeromski
Siłaczka
— Czego ja tu chcę?… Nic tu po mnie, nie mam prawa!
Obejmowała go cześć głęboka...
Motyw: Wyrzuty sumienia
W tekstach literackich dość często zwraca się uwagę na sytuacje, w których bohater odczuwa psychiczny dyskomfort w związku ze swoimi czynami. Są to sytuacje, w których dokonuje się rodzaj etycznej samooceny, ponieważ ów dyskomfort (mniejszy lub większy — niekiedy nasilony do tego stopnia, że wpędza winowajcę w szaleństwo) związany jest z poczuciem, że nasze postępowanie jest niezgodne z obowiązującymi normami. Można więc powiedzieć, że wyrzuty sumienia są procesem odróżniania dobra od zła.
