William Shakespeare (Szekspir)
Wesołe kumoszki z Windsoru
Idzie ona teraz do mojej żony, a z nią pachołek Falstaffa. Kto by nie dosłyszał...
Idzie ona teraz do mojej żony, a z nią pachołek Falstaffa. Kto by nie dosłyszał...
A to już za wiele! Panie Ford, niepodobna dłużej wolnym cię zostawić; musimy cię...
Bywa kołem zamachowym szeregu zdarzeń, napędzając ludzi do działania. Za pomocą tego hasła zwracamy uwagę na te momenty w tekście, w których zazdrość jest raczej siłą kierującą postępowaniem niż tylko uczuciem.