Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
A ja… czemuż nie jestem jak oni?
Wyjechaliśmy razem — cóż mię w pole goni?
Ach...
Adam Mickiewicz
Petersburg
Dumali — poszli — został z jedenastu
Pielgrzym sam jeden, zaśmiał się złośliwie,
Wzniósł rękę, ścisnął i...
Adam Mickiewicz
Upiór
O sprawiedliwy, lecz straszny wyroku!
Ujrzeć ją znowu, poznać się, rozłączyć;
I com ucierpiał, to...
Juliusz Słowacki
Kordian
Tam, gdzie gęstymi drzewy sadzawka zarosła,
Jakiś człowiek samotny jak cień się przesuwa,
Patrzy na...
Juliusz Słowacki
Kordian
Izba klasztorna obrócona na więzienie, okno kratowe, stół i łóżko drewniane. Kordian skazany na śmierć...
Motyw: Samotnik
To przede wszystkim typ bohatera, który zrobił wyjątkową karierę w romantyzmie. Jednak zawsze pojawiali się bohaterowie, którzy z różnych powodów odrzucali świat jako niemający im nic do zaoferowania lub byli skazani na osamotnienie. Dawną odmianą samotnika jest pustelnik. Na ogół tacy bohaterowie różnią się od innych śmiertelników np. wysokimi standardami etycznymi, doświadczeniem życiowym lub głębią uczuć i przemyśleń (wiedzy). Samotnicy romantyczni są często naznaczeni piętnem jakiegoś grzechu, co wyłączało ich na zawsze spośród ludzi (piętno Kainowe).