Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Nie lękając się śmierci, za hufcem hufiec podąża.
A ja miałbym sromotnie pozostać w domu...
Władysław Syrokomla
Margier
„Litwini! — zawoła —
Dajcie rozbrat nadziei: juz się twierdza pali.
Modlitwa nie pomoże, męstwo nie ocali...
Władysław Syrokomla
Urodzony Jan Dęboróg
Ksiądz definitor napomina srodze,
Bym oddał grunta aż do samej rzeki,
Proszę aspana, toż minęły...
Władysław Syrokomla
Urodzony Jan Dęboróg
Nazajutrz wojewoda był zdrów po kąpieli,
I wydał dla nas ucztę. —
Kiedyśmy przy miodzie,
Wszystko...
Władysław Syrokomla
Urodzony Jan Dęboróg
Wielkich rzeczy dopełnić Bóg cię powoływa.
Co ciężko praojcowie przed Panem zgrzeszyli,
Zbrodnię czterech pokoleń...
Władysław Syrokomla
Urodzony Jan Dęboróg
Zamyślił się i dodał: «Prawda, prawda święta,
Lecz są ważne przeszkody, są impedimenta:
Pro primo...
Motyw: Honor
Idea honoru szczególnie wyraziście występuje w etosie rycerskim. Szereg czynów innych może narazić honor na szwank: od powątpiewania w czyjąś odwagę, czy w bycie ,,prawdziwym" mężczyzną do uwiedzenia żony (porwania córki, obrażenia czci matki), po zawłaszczenie własności np. ziemskiej. Aby obronić honor (udowodnić, że się go ma) należy podjąć walkę — stoczyć pojedynek (jeśli w grę wchodzi zniewaga ze strony jednostki) lub urządzić wyprawę wojenną jeśli chodzi o dyshonor ze strony jakiejś zbiorowości (np. porwanie córek i żon w jasyr). Zachowanie honoru wiąże się z utrzymaniem odpowiedniej pozycji społecznej. Walka w obronie honoru przybiera formę zemsty.