Charlotte Brontë
Dziwne losy Jane Eyre
— Cicho, daj spokój, Jane! Ty zanadto myślisz o miłości istot ludzkich, zanadto jesteś porywcza, gwałtowna...
— Cicho, daj spokój, Jane! Ty zanadto myślisz o miłości istot ludzkich, zanadto jesteś porywcza, gwałtowna...
Kiedy zasnął, niebiański gość jego wstał, wziął czarę, z której pił wino, ukrył ją pod...
Grając na fortepianie pewną melodię, posiada potęgę anioła, prostotę i uduchowienie niepojęte. Jest to jej...
O, jakże mnie łajała w drodze za to nadmierne przejmowanie się każdą rzeczą, jak ostrzegała...
Pewnego razu, gdy nocowały w lesie, a świt różany je zbudził, spostrzegły śliczne dziecko w...
Spojrzyj na tę niewiastę, do której się już nie odzywam, bo ręka sądu spoczywa na...
Za pomocą tego motywu zaznaczamy fragmenty, w których pojawia się postać anioła, istoty kojarzonej z dobrem i pokorą wobec Boga, stojącej na przeciwnym biegunie systemu moralności w stosunku do szatana (i pomniejszych diabłów). Istnieje jednak wiele utworów, w których pojawiają się osoby ,,przeanielone" (szczególnie w literaturze romantycznej, w której w ten sposób kreowane są najczęściej kobiety — przeciwieństwem będzie tu typ kobieta demoniczna). Motyw przydatny jest również do wskazywania rozmaitych wierzeń związanych z aniołami i przemyśleń na ich temat.