Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 456 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Poemat alegoryczny Średniowiecze
Podniosłem oczy, wierzch góry wschodzące
W promienie złote ubierało słońce:
Pewny przewodnik nasz na wszystkie...
Dante Alighieri
Boska komedia, Raj
A obrócona w lewo Beatryce
Trzymała w słońcu utkwione źrenice,
Orle na słońce tak nie...
Dante Alighieri
Boska komedia, Raj
Samo te ciemne plamy formowało
Wtedy planeta z tej lub owej strony
Ze swojej treści...
Dante Alighieri
Boska komedia, Raj
Ten wielkorządca natury, co mierzy
Czas swoim światłem, krążył z zodyjakiem,
Tam gdzie wóz godzin...
Dante Alighieri
Boska komedia, Raj
Była to czwarta rodzina, rodzina,
Którą jej Ojciec karmi bez łaknienia,
Ich oświecając światłem objawienia...
Motyw: Słońce
Prymarną jego cechą jest siła życiodajna — z tego powodu słońce było niegdyś bogiem' (np. w Europie starożytnym). Rozprasza ciemności, przynosząc nadzieję; wydobywa rzeczy na światło dzienne (a więc też wyjaśnia, odkrywa tajemnice). W chrześcijaństwie powiązane zostało z Bogiem Ojcem, a także jego synem, Chrystusem — jako tym, który przynosi prawdę i wyjaśnia ludziom zamiary boskie. Motywem tym zaznaczamy również fragmenty mówiące o słońcu w znaczeniu dosłownym, jako o jednej z gwiazd, opisujące zjawiska związane z wschodami i zachodami słońca — ale też zaćmieniami słońca (którym zwykle przypisywano rolę omenu, złowieszczego znaku, jak pokazał to np. Prus w Faraonie).