Hans Christian Andersen
Królowa śniegu
Mały Kaj był siny z zimna, prawie czarny, ale nie wiedział o tym i nie...
Mały Kaj był siny z zimna, prawie czarny, ale nie wiedział o tym i nie...
Gdy przybyli na dwór pański, zastali już stół nakryty, więc chłopa zaproszono do jadła.
— Dobrze...
Ale Półpanek nadął się bardziej jeszcze i już go chciał minąć, gdy wtem zobaczył sroczkę...
Aladyn zdziwił się bardzo, że stryj do niego tak surowo przemawia i tak srogo spogląda...
— Król nic nie wie o tym, że ich zażywa — odpowiedziała pierwsza. — Ma on zwyczaj pić...
Nie wątpiłem, żem zadał mu w kark cios śmiertelny, gdyż Chryzeida stała przede mną blada...
I nagle na twarzy wójta zjawił się dawny, a zaniedbany od pewnego czasu wyraz służbistego...
— A teraz zawołaj wszystkie dziewczęta i chłopców, których do ciebie sprowadziłam, i powiedz mi, kto...
Jest to zjawisko związane ze strategiami przetrwania w społeczeństwie oraz sposobami osiągania korzyści możliwie najmniejszym kosztem. Bohaterowie literaccy dość często stosują rozmaite przebrania i maski, by stworzyć fałszywe, a korzystne dla nich wrażenie na swój temat. Łudzenie pozorami bywa też przedstawiane jako główna cecha rzeczywistości (obraz świata).