William Shakespeare (Szekspir)
Poskromienie złośnicy
PETRUCHIO
Na Boga, śpieszmy ku domowi ojca.
Jak miłym światłem księżyc wszystko oblał!
KATARZYNA
Księżyc...
Pokora to cnota tych, którzy potrafili wyrzec się pychy i przyrodzonego człowiekowi egoizmu. Najczęściej znajdziemy ją w wizerunkach chrześcijańskich świętych (św. Aleksy) albo z woli poety „aspirujących” do tej roli (ksiądz Piotr, ksiądz Robak). Poza tym pokora jest podstawową cnotą „maluczkich” — ludzi prostych. Jako cnota i wartość zarazem, pokora pojawia się również w innych kontekstach światopoglądowych.