François Rabelais
Gargantua i Pantagruel
— Do kroćset jąder kapłonich — odparł brat Jan — lepiej się rozumiem na tamecznych obyczajach i ceremoniach...
— Do kroćset jąder kapłonich — odparł brat Jan — lepiej się rozumiem na tamecznych obyczajach i ceremoniach...
— Przygotuj jeno kożuchy, czapraki i szable proste, bo zaraz jedziem. A zapowiedz synalom i czeladzi...
Pan Kmicic, przybrany w szarą chudopacholską świtę, w takąż czapkę z wytartym barankiem i z...
— Pisarza? Prowentowego? Pisarza? Na Chłodku! Ty! Student uniwersytetu? Medyk? Po co? Na co? Cui bono...
Przebranie jest przywdzianiem stroju kogoś innego, a więc rodzajem gry pozorów. Ma ona na celu na pewno ukrycie czegoś (własnej tożsamości) oraz wprowadzenie innych w błąd – stanowi więc rodzaj kłamstwa bez użycia słów. To rodzaj maski przywdziewanej na całe ciało. Użycie przebrania wiąże się z potrzebą zachowania tajemnicy. Może być potrzebne szpiegowi, jak też temu, który jest przez niego szpiegowany. Przebieranki mogą być też związane z zabawą (najczęściej karnawałową) i mieć na celu nie więcej, jak tylko wzbudzenie śmiechu. Za rodzaj przebrania może być uznane właściwie każde ubranie jako środek służący nadaniu osobie zakładającej je formy znaczącej dla innych.