Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Tragedia Modernizm Stanisława Wyspiańskiego
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
A gdziekolwiek pójdziesz, pójdzie za tobą naród twój. Czyli będziesz go wiódł przez orne pola...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Po co, na co? Bez tych manifestacji wszystko jest: i ziemia, i kraj, i ojczyzna...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
U nas jest kraj gościnny. No, tak się zmieści każdy złodziej. No tak. Ale on...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
A tak. My nie powinniśmy pozwolić naszych kobiet obcym, tym obcym, którzy siedzą wśród nas...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
My mamy za wiele poczucia solidarności narodowej.
MASKA 14
?
KONRAD
I tym nas oszukują, że...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
oczywiście człowiek słaby, który jest bierny, ulega; — bo tak być miało, — i tak by było...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Przejmuje mnie ta bezdenna głębokość myśli, ta głębia ducha, idącego ku odkupieniu przez mękę i...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Wszak każdy naród co innego niż państwo. Naród ma jedynie prawo być jako PAŃSTWO. A...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Co mnie obchodzi przede wszystkim mój naród? Co mnie obchodzi jego historia i jego plotki...
Motyw: Naród
Najwięcej wypowiedzi na temat tego, czym jest naród i jakie są obowiązki jego członków znajdziemy zapewne w polskiej literaturze epoki romantyzmu, ponieważ w tym okresie pojęcie to było definiowane jako zakorzenione w świecie idei (w łonie Boga, planach Opatrzności). Często przeciwstawiano naród oficjalnej władzy i organizmowi państwa, przez co pojęcie to staje niekiedy w opozycji do renesansowej czy oświeceniowej koncepcji ojczyzny oraz powinności obywatelskich. W fantazmatyce związanej z ideą narodu wykorzystywano symbolikę krwi, ofiary, czy matki w jej relacji z dzieckiem. Romantyczna wizja Polski jako Chrystusa narodów sakralizowała ideę narodu, ale też politycyzowała religię.