Władysław Syrokomla
Do ***
Z pałaców sterczących dumnie
Znijdź, piękna, do mojej chatki,
Tylko zabierz swe manatki,
Bo hołotę...
Użycie jest tu dość oczywiste: mianowicie przy znamiennych opisach i przedstawieniach biedy, ale też ludzi biednych oraz dla wskazania ogólniejszych refleksji na temat tego, czym jest bieda i w jaki sposób kształtuje los i kondycję ludzką (np. w przypadku franciszkańskiego ideału życia świętego ubóstwo jest czynnikiem pożądanym).