ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Victoria Benedictsson, Rozmowy przez telefon

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Rozmowy przez telefon, krótka sztuka teatralna autorstwa szwedzkiej pisarki, Victorii Benedictsson — w polskim tłumaczeniu Elżbiety Frątczak-Nowotny — przedstawia dość nietypowy wieczór z życia siedemnastoletniej Siri, która po śmierci rodziców trafia do domu bogatego wuja, gdzie czuje się bardzo samotna. Dzięki zabawnemu zbiegowi okoliczności zyskuje jednak przyjaciela.

Kiedy kurtyna się podnosi, dziewczyna siedzi sama i pisze. Dzwoni telefon, a w słuchawce odzywa się mocno ochrypły głos jej przyjaciela, Karla. To będzie długa rozmowa. Siri opowiada mu o swojej kuzynce Idzie i o jej narzeczonym Birgerze. Mówi też, że będzie wieczorem sama w domu — wszyscy pozostali idą na bal. Ale Siri nie będzie sama. Wkrótce nieoczekiwaną wizytę składa ukochany krewnej, Birger. Udaje mu się nakłonić Siri, aby opowiedziała mu o sobie samej — o samotności po śmierci rodziców, pracy i marzeniach na przyszłość. Sam z kolei mówi o swej zmarłej matce i wyjawia dziewczynie, że zamierza zerwać zaręczyny z Idą.

Po długiej wymianie zdań Siri ostatecznie zdaje sobie sprawę, że to wcale nie z Karlem rozmawiała wcześniej przez telefon — głos w słuchawce należy do Birgera, o czym świadczy także jego wiedza na temat Siri i jej spraw. Ich rozmowa zostaje jednak przerwana, gdy pozostali wracają do domu z balu. Jak zachowa się Birger? W Rozmowach przez telefon nic nie jest do końca jednoznaczne, dlatego rozwiązanie zagadki pozostawiamy czytelnikom…

Premiera sztuki miała miejsce w 1887 roku w Dramaten — Królewskim Teatrze Dramatycznym w Sztokholmie. Victoria Benedictsson zadebiutowała tą jednoaktówką jako dramatopisarka. Znakomite recenzje ukazały się w niemal całej szwedzkiej prasie, a recenzent „Stockholms Dagblad” zaliczył sztukę do najlepszych w swoim gatunku. Powszechnie podkreślano zabawną intrygę, naturalne dialogi i świetne przedstawienie charakterów bohaterów — szczególnie młodziutkiej Siri. Autor recenzji zachęcał pisarkę do kontynuowania twórczości scenicznej.

Niewątpliwie do sukcesu jednoaktówki przyczyniła się też znakomita gra wybitnej szwedzkiej aktorki, Ellen Hartman, występującej w roli Siri. Sztuka były grana z powodzeniem przez wiele lat w teatrach całej Szwecji. W 2024 roku Elżbieta Frątczak-Nowotny przełożyła Rozmowy przez telefon dla Wolnych Lektur. Jest to pierwsze tłumaczenie tego tekstu na język polski.

Sztuka Rozmowy przez telefon Victorii Benedictsson dostępna jest jako e-book (EPUB i Mobi) oraz plik PDF.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Victoria Benedictsson
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Victoria Benedictsson

Ur.
6 marca 1850 w Fru Alstads socken
Zm.
21 lipca 1888 w Kopenhaga

Szwedzka pisarka, Victoria Benedictsson, przyszła na świat 6 marca 1850 roku w Skanii, a zmarła 21 lipca 1888 roku w Kopenhadze. Pisała pod pseudonimem Ernst Ahlgren.

W młodości pragnęła zostać malarką, ale ojciec sprzeciwił się jej planom. Wyszła wcześnie za mąż za znacznie starszego od niej mężczyznę, małżeństwo okazało się jednak nieszczęśliwe. W następstwie poważnej choroby, która przykuła ją do łóżka, Benedictsson skierowała swoje twórcze zainteresowanie w stronę pisarstwa. W 1884 ukazał się pierwszy zbiór jej opowiadań, a rok później pierwsza powieść Pengar (Pieniądze), w której znalazło się wiele wątków autobiograficznych. W późniejszych tekstach często poruszała aktualne problemy społeczne, wypowiadając się krytycznie o społeczeństwie, w którym status kobiety definiowało małżeństwo.

Znudzona banalnym małżeństwem, Benedictsson wyjechała do Kopenhagi, gdzie w 1886 roku, dzięki swoim sukcesom literackim, poznała duńskiego krytyka i literaturoznawcę Georga Brandesa. Miała z nim krótki romans - podziwiała go i zakochała się w nim, jednak on nie odwzajemniał jej uczucia. Aby zaimponować kochankowi, napisała swoją drugą powieść, inspirowaną ,Dekameronem Boccaccia, Fru Marianne (Pani Marianne). To opowieść o żonie, która wyrasta z młodzieńczych romantycznych wyobrażeń i znajduje spełnienie w dzieleniu się pracą i obowiązkami z mężem.

Nieszczęśliwa miłość do Brandesa była prawdopodobnie przyczyną samobójstwa szwedzkiej pisarki - świadczą o tym jej listy i dzienniki. Po dwukrotnej próbie samobójczej, w 1888 roku w pokoju hotelu Leopold w Kopenhadze Victoria Benedictsson podcięła sobie brzytwą tętnicę szyjną. Została pochowana na cmentarzu w stolicy Danii, a na jej nagrobku wyryto słowa: Sanning och Arbete (Prawda i Praca).

Victoria Benedictsson uważana jest, obok Augusta Strindberga, za najwybitniejszą przedstawicielkę szwedzkiej powieści realistycznej. W swoich książkach często opowiada o nieszczęśliwych małżeństwach, różnicy wieku między mężem i żoną, prawach małżonki i - szerzej - o kwestii kobiecej.