- Ur.
-
17 października 1848
w
Ostrołęce
- Zm.
-
14 lutego 1919
w
Warszawie
- Najważniejsze dzieła:
-
Cudna mieszczka,
Wspomnienia niebieskiego mundurka,
Miecz i łokieć,
Siódme amen IMC Pana Mokrzeckiego,
Car widmo,
Niedziela Romcia,
Kłosy z polskiej niwy,
Sylwety i miniatury literackie,
Bój olbrzymów,
Ciury,
Opowiadania o starej Warszawie,
Poezje
(1882),
Poezje
(1886),
Nowe pieśni,
Wiersze. Zbiór Nowy,
Biały sztandar,
Światła,
Pod znakiem Syreny
Polski poeta, powieściopisarz, eseista, jeden z najważniejszych twórców polskiego pozytywizmu. Badacz historii Warszawy, kolekcjoner. Publikował również pod pseudonimem Fantazy.
Wychowanek gimnazjum w Pułtusku, student prawa w Szkole Głównej w Warszawie. Jego debiutanckie wiersze ukazały się w Tygodniku Ilustrowanym. Studiów nie ukończył z powodu nasilającej się rusyfikacji.
W latach 1873-1874 i 1887-1889 pracował w redakcji „Kuriera Warszawskiego”, od 1875 do 1888 w redakcji „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, redagował czasopisma satyryczne: „Muchę” (w 1874 r.) i „Kolce” (w 1881 r.), w latach 1889-1890 czasopismo literacko-artystyczne „Tygodnik Powszechny”, współpracował z „Prawdą”, „Świtem”, „Krajem”. Pisywał również liczne felietony i nowele, tłumaczył poezję, jako pierwszy w Polsce przełożył Kwiaty zła Charles'a Baudelaire'a.
Podróżował po Europie, zbierając materiały do monografii C. K. Norwida. W 1893 otrzymał od belgijskiej Akademii Sztuk, Umiejętności i Literatury medal pierwszej klasy i dyplom honorowy. W 1911 został skazany na rok twierdzy za napisanie przedmowy do opowiadania Adama Mickiewicza, kary nie odbył dzięki amnestii dla przestępców politycznych. W 1912 r. w 30-lecie pracy pisarskiej uczczono wydaniem obszernego wyboru jego drobnych utworów pt. Pokłosie. W 1918 r. otrzymał nagrodę literacką im. Elizy Orzeszkowej.
