ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Wywiedli ostatniego; — zdało się, że wzbraniał,
Lecz on biedny iść nie mógł, co chwila się...
Adam Mickiewicz
Dziady, część III
A więc, mój Panie, myślę, że twarz umarłego
Jest jak patent wojskowy do świata przyszłego...
Adam Mickiewicz
Dziady, część III
GUŚLARZ
Widzisz, blask z kaplicy bucha,
Teraz klęli ognia władzą;
Ciała w nocy złego ducha...
Adam Mickiewicz
Dziady, część IV
PUSTELNIK
powolnie i smutnie
Trup… trup!… tak jest, moje dziecię.
DZIECI
Trup… trup… ach! ach...
Adam Mickiewicz
Dziady, część IV
Czego stoisz jak martwy? zaglądasz na stronę?
Ach, oczy!… przebóg, jakby bielmem powleczone!
Puls ustał...
Adam Mickiewicz
Dziady, część IV
GUSTAW
Więc żadnych nie ma duchów?
z ironią
Świat ten jest bez duszy?
Żyje, lecz...
Adam Mickiewicz
Upiór
Serce ustało, pierś już lodowata,
Ścięły się usta i oczy zawarły;
Na świecie jeszcze, lecz...
Motyw: Trup
Ciało człowieka zmarłego, będące namacalnym znakiem obecności śmierci budzi automatycznie przerażenie, strach, narusza porządek egzystencji i aby ów porządek przywrócić, należy poddać trupa odpowiednim zabiegom i ukryć jego rozkład przed oczami żyjących. Wiąże się z tym wiele obrzędów (balsamowanie lub kremacja, złożenie do grobu. (zob. też: śmierć, żałoba, pogrzeb, grób, cmentarz, gotycyzm). Fantazmatyczne twory takie jak upiór, czy wampir budzą przerażenie, ponieważ są trupami „niedoprowadzonymi do porządku”. Naruszenie porządku stanowi też pojawiający się żyjącym duch — to, że nie podążył on za swoim ciałem do innej rzeczywistości, oddzielonej od świata żyjących stanowi rodzaj egzystencjalnego skandalu.