- Obcy: 1
- Przemijanie: 1
- Smutek: 1
Zuzanna GinczankaO centaurachObcość
1Patrz:
purpurowy trubadur święto obwieścił surmami
[1],
kupcy rozdają szkarłat i maści pachnącej miarki,
na szklanych szczudłach sopranu chwieją się
5mdlejąc pieśniarki,
tancerzom dzwonią torsy i ud błyszczący ornament —
ulicą
mierzoną
10co dzień,
a w tobie jest śmierć nieuchronna,
jak igła krążąca w żyłach.
z dala
15w różowej, świątecznej łodzi
daleką, obcą rzeką
z ultramaryny
[2] i z iłu.
Powiedzą o twoim żalu: „płaskostopy i karłowaty”,
powiedzą o twoim smutku: „bielidło, olejek, róż”.
20
ObcyNi liryka z tkliwych batystów
[3],
ni ciężki epos z brokatu
nie wyzna ciebie
nikomu
domysłem zza siedmiu mórz.