Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Paul Heyse, Wesele na Capri. Nowele włoskie

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Wesele na Capri to zbiór nowel włoskich autorstwa niemieckiego noblisty, Paula Heysego, stanowiących reminiscencje z podróży pisarza do słonecznej Italii. Tom przedstawia włoską codzienność, często odmienną i niezrozumiałą dla przybysza z dalekiej Północy, zafascynowanego jednak niezmiennie śródziemnomorskim temperamentem i kolorytem. Poszczególne nowele są zróżnicowane zarówno historycznie, jak i geograficznie — akcja opowiadanych historii niekiedy toczy się w latach współczesnych autorowi, czasami zaś sięga odległych epok, a ich bohaterowie zamieszkują raz spalone słońcem Sorrento, kiedy indziej alpejskie wioski Trentino. Heyse ze swadą maluje portrety Włochów — biedaków i bogaczy, artystów, rycerzy i chłopów, a ze szczególnym upodobaniem szkicuje postacie kobiet.

Wielbiciele południowego nieba i amatorzy włoskiego wina zapewne z przyjemnością oddadzą się lekturze zbioru opowieści niemieckiego pisarza. W skład tomu wchodzą następujące nowele: L'Arrabbiata, Andrzej Ingram, Hafciarka z Treviso, Nino i Maso, Samotni, Wesele na Capri, Wiedźma z korsa, Wdowa z Pizy.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Paul Heyse
Aut. Adolph von Menzel, domena publiczna, Wikimedia Commons

Paul Heyse

Ur.
15 marca 1830 w Berlinie
Zm.
2 kwietnia 1914 w Monachium
Najważniejsze dzieła:
L’Arrabbiata, Kolberg, Frauenemancipation, Kinder der Welt

Niemiecki pisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1910.
Był synem nauczyciela filologii klasycznej, a do jego krewnych ze strony matki zaliczał się m.in. kompozytor Felix Mendelssohn. Przyjaźnił się z poetą Emanuelem Geiblem, a od czasu studiów filologicznych w Berlinie także z wieloma innymi pisarzami. Debiutował w 1848 r. poematem Frühlingsanfang 1848, komentującym wydarzenia społeczno-polityczne Wiosny Ludów. Od 1849 r. należał do grupy literackiej Tunnel über der Spree. W 1852 obronił rozprawę doktorską, następnie przez kilka miesięcy prowadził badania filologiczne w bibliotekach we Włoszech.
W 1854 r. ożenił się, otrzymał też pensję od króla Bawarii i przeniósł się do Monachium, gdzie współtworzył grupę literacką Die Krokodile. Miał czworo dzieci, w 1862 r. owdowiał, a w 1867 ożenił się powtórnie.
Pisał poezje, dramaty, powieści, opowiadania i nowele, tłumaczył na niemiecki też literaturę włoską. Był ceniony i popularny, uważano go za największego niemieckiego pisarza od czasów Goethego. W wieku 80 lat został uhonorowany Nagrodą Nobla za całokształt twórczości.
Znany jest także jako twórca teorii Sokoła (1871), która analizuje budowę klasycznej noweli w oparciu o jedną z opowieści z Dekameronu Boccaccia.

Motywy występujące w tym utworze Wszystkie motywy