Ho, ho, to znowu coś nowego! Cóż to ma być, mężu, ta cała...
Ty masz bzika, mężu, z tymi wszystkimi fanaberiami, które cię obsiadły od czasu...
I cóż, panie Jourdain, drogi przyjacielu, jak się pan miewa?
Dziękuję, dobrze...
Panie, nie chciałem się uciekać do niczyjego pośrednictwa, aby panu przedłożyć prośbę, z którą...
Wszyscy na mnie powstają za tych wielkich panów, a, doprawdy, cóż może być milszego i...
Istnieją cymbały, którzy chcą we mnie wmówić, że on był kupcem.
On...
Zaznaczyliśmy w ten sposób fragmenty określające styl życia, sposób zachowań, czy wygląd mający znamionować przynależność do stanu szlacheckiego. Ważne są także wartości wyznawane przez szlachtę: „a gdzie jest nobile verbum?” pyta Mefistofeles Twardowskiego w balladzie Mickiewicza — dotrzymywanie danego słowa stanowiło część szlacheckiego etosu, którego podstawą były zasady związane z honorem. W stosunku do postaci szlachcica hasłami komplementarnymi są: chłop, mieszczanin, Żyd, czy ksiądz jako określenia różnych stanów w dawnych społeczeństwach Europy.
