Po burzy. Fraszka w jednym akcie to przykład tzw. dramatu popularnego. Matrymonialne perypetie drobnomieszczańskiej rodziny przedstawione w lekkim tonie obfitują w zabawne sytuacje i zaskakujące zwroty akcji. O rękę panny Zosi ubiegają się aż trzej konkurenci; aby osiągnąć upragniony cel, muszą zdobyć przychylność nie tylko rodziców, ale również dwóch zamożnych ciotek, które jednak „dla miłej opozycji” z zasady mają przeciwne zdania na wszelki temat.
Adolf Abramowicz (1849–1899) był polskim dramatopisarzem ormiańskiego pochodzenia, dziś mało znanym, ale popularnym w XIX wieku autorem utworów z repertuaru rozrywkowego. Nie dziwi fakt, że jego utwory były tak chętnie wystawiane na deskach teatrów. Kunszt w kreowaniu komicznych sytuacji oraz wysoko rozwinięty zmysł obserwacji pozwalały mu tworzyć zgrabne, pełne humoru farsy i krotochwile. Dramat Po burzy prowadzi czytelnika od błahego incydentu, przez zagęszczenie wątków i powiązań bohaterów, aż do efektownego rozwiązania akcji.
