- Cmentarz: 1
- Księżyc: 1
- Kwiaty: 1 2
- Miłość: 1
- Młodość: 1
- Noc: 1
- Pamięć: 1
- Piękno: 1
- Poetka: 1
- Poezja: 1
- Rozstanie: 1
- Smutek: 1
- Tęsknota: 1
- Uroda: 1
- Wspomnienia: 1
- Zapach: 1
SafonaPieśń o Attydzietłum. Jan Pietrzycki
1
Ciche pragnienia ku tobie płyną…
Gdyś mnie odeszła, jasna dziewczyno,
Jedno
[2] mi chyba umrzeć bez ciebie!
5Łzą rzewną złocąc smutek rozstania,
Uniosłam serce na wspomnień cmentarz —
Lecz się wspomnienie z duszy wyłania
I pytać pragnie: czyli
[3] pamiętasz?
10Na młodych uczuć wiosennej łące.
Wieńce fijołków brałaś i róże,
Wieńcząc mi łono w mirty kwitnące.
Na moje włosy kwietne wonności
Roniłaś z konchy, kochanko hoża,
15Wabiąc mnie szeptem z miękkiego łoża,
Spragniona cichej, młodej miłości.
Kędyś
[5] w Sardes
[6] myśl twa płynie,
O Attydo, ku tej wiośnie,
20Kiedy, garnąc się miłośnie
I czcząc we mnie swą boginię,
Rzekłaś sercu: „Serce prześnij
Czar młodości urojony
W złotostrunej, cudnej pieśni
25Mej Safony!”
Dziś z lidyjskich niewiast grona
Gdy nad kręgiem morza wschodzi
Jego twarz zaróżowiona —
30I w różanym parku tonie,
Zapadając w drzew gęstwiny,
A gdzieś z łąki płyną wonie
Koniczyny…
35Cud uroków szczerozłoty — —
Tylko w piersi smutek woła,
Tylko w duszy cień tęsknoty…