Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

François-Marie Arouet (Voltaire / Wolter), Historia podróży Skarmentada

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Powiastka Woltera z roku 1756, uważana za szkic jego późniejszej powieści pt. Kandyd. Napisana po tym, jak autor poróżnił się z królem Prus Fryderykiem II, którego uważał wcześniej za wcielenie ideału oświeceniowego władcy.

Główny bohater, Skarmentado, jest synem gubernatora Kandii, stolicy Krety w czasach, gdy była kolonią Republiki Weneckiej. Jego imię pochodzi od hiszpańskiego czasownika escarmentar, oznaczającego: „uczyć się na błędach”. Piętnastoletni Skarmentado zostaje wysłany przez ojca na nauki do Rzymu, gdzie omal nie pada ofiarą zalotów prałata, który miał go kształcić. Ogląda „procesje, egzorcyzmy i nieco rabunków”, docierają do niego głosy o sprzedaży urzędów i gruntów kościelnych przez bratową papieża, zaufaną główną współpracowniczkę głowy Kościoła. Trafia w ramiona młodej damy, do której zalecają się dwaj księża, wskutek czego, w obawie, że zostanie wyklęty lub skrytobójczo zabity, zmuszony jest szybko opuścić miasto.

Wyjechawszy z Rzymu, Skarmentado podróżuje po Europie. Odwiedza Francję, Anglię, Holandię, Hiszpanię, wszędzie natrafiając na przykłady nietolerancji i okrutnych prześladowań na tle religijnym. Uwięziony przez inkwizycję z nieznanego mu powodu, po sześciu tygodniach w lochu zostaje odwiedzony przez śledczego, który naprowadza go na wyznanie odpowiedniej, zarzucanej mu winy. Uwolniony po karze chłosty i zapłaceniu pokaźnej grzywny, Skarmentado udaje się na drugi kraniec Europy, do Konstantynopola. Turcja osmańska mimo jego uprzedzeń wobec „niewiernych” muzułmanów początkowo wydaje mu się wyjątkowo tolerancyjna: chrześcijanie greccy, łacińscy, ormiańscy mogą swobodnie wyznawać swoją wiarę. Wkrótce rozczarowuje się i w zagrożeniu życia w pośpiechu ucieka do sąsiedniej Persji. Przekonuje się, że zarówno tam, jak i w kolejnych odwiedzanych przez niego krajach, w Chinach i w Indiach, powszechne są antagonizmy i prześladowania i z każdego musi umykać.

Konflikty, z jakimi Skarmentado ma do czynienia wszędzie, gdzie się znajdzie, przypadkowo uwikłany w spory, których nie rozumie, obrazują arbitralność i absurdalność nietolerancji.

Powiastka filozoficzna Historia podróży Skarmentada Woltera dostępna jest jako e-book (EPUB i Mobi Kindle) oraz plik PDF.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

François-Marie Arouet (Voltaire / Wolter)
Aut. Nicolas de Largillière, domena publiczna, Wikimedia Commons

François-Marie Arouet (Voltaire / Wolter)

Ur.
21 listopada 1694 w Paryżu
Zm.
30 maja 1778 w Paryżu
Najważniejsze dzieła:
Listy o Anglikach albo listy filozoficzne (1734), Kandyd czyli Optymizm (1759), Traktat o tolerancji (1763)

Właśc. François-Marie Arouet. Pisarz fr., jeden z czołowych popularyzatorów myśli Oświecenia. Parał się wszelkimi gatunkami literackimi, od epopei (Henriada 1728, La Pucelle D'Orleans 1762), przez tragedie sceniczne (Edyp 1718, Mahomet 1741, Meropa 1743) po naukowe prace historyczne (Wiek Ludwika IV 1751, L'essai sur les meurs 1756). Największą jednak poczytność zyskały jego drobne utwory, szczególnie dowcipne, zawierające bezkompromisowe, trzeźwe sądy o świecie powiastki filozoficzne (Zadig albo Przeznaczenie 1747, Mikromegas 1752, Kandyd, Prostaczek 1767) oraz utwory publicystyczne. Interesował się najważniejszymi problemami swojej epoki: filozofią Locke'a i fizyką Newtona. Korespondował z carycą Katarzyną, polemizował z Leibnizem, służył na dworze króla Francji i króla Prus. Ostatecznie osiadł w dobrach położonych częściowo we Francji (majątek Delice), częściowo w Szwajcarii (Ferney), zapewniając sobie niezależność jeśli chodzi o twórczość artystyczną i publikacje oraz wcielając ideały oświeceniowe w życie w organizacji i administracji swoich majątków ziemskich. Do ostatnich chwil życia nie porzucił pióra. Stał się wzorcową postacią europejskiego intelektualisty.