- Bieda: 1
- Starość: 1
- Śmierć: 1
- Wdowa: 1
- Ziemia: 1
- Żebrak: 1
Jan KasprowiczZ chałupyXV
1
Były czasy gradu i posuchy,
Kubę dawno zamknął grób już głuchy,
A skąd płacić, gdy pustki w stodole?
5Pożegnała ze łzami swe pole,
W służbę poszły nieletnie dziewuchy,
I na plecach kawał starej pstruchy
[1],
Tak na wiatr się puściła — na dolę.
10Tu się najmie do żniwa, tam pierze,
Pokąd
[2] lata, pokąd siły świeże…
Ale starość spada funt po funcie:
Trza pójść w żebry, trza żyć z łaski boskiej…
I dziś zmarłą znaleźli na gruncie.