W mowie twojej prostej coś dumnego się odzywa. — Ostatek jakiejś przeszłości żyje w tobie, jak...
Ostatnie sługi Twoje, w ostatnim kościele Syna Twego, błagamy Cię za czcią ojców...
— Słuchaj, Zaręba, a nie szkodzi żebyś i ty — tu na Nałęcza wskazał — także ucha nadstawił...
Gdy pakt przypieczętowano, a Przemko miał wolność odzyskać, Henryk zażądał jak Rogatka, aby się przejednani...
Mina przystąpiła doń z zuchwałością, do której nawykła, ale odpychał ją jakąś dumą, której nabrał...
Przemysław nie chciał odciągnąć spod zamku, dopóki on mu nie był zwrócony. Chciał być świadkiem...
Na obcych nawet padła jakaś trwoga przesądna. Gdy książę, jak winowajca, jechał z głową na...
— Zagarniemy wszystko!
Teodoryk smutnie się jakoś uśmiechał.
— Daj to Boże — odezwał się — ale mnie by...
— A może ty teraz nam powiesz, Lykonie — rzekł Antystenes — z czego jesteś dumny?
A ten...
Duma wiąże się z pozytywnym stosunkiem do własnej tożsamości (określanej poprzez przynależność narodową, pozycję społeczną, pełnioną rolę, wykonywany zawód, własność etc.); jest to rodzaj zadowolenia z tego, kim się jest. Wynaturzone i nadmierne zadowolenie owo zwie się pychą.
