Charles Dickens
Dawid Copperfield, tom drugi
— Nie idzie mi wcale o to, czym ją zastała, czy nie — ozwała się wreszcie wyniośle...
— Nie idzie mi wcale o to, czym ją zastała, czy nie — ozwała się wreszcie wyniośle...
— Odkąd Paweł Zbroja ostał wójtem łobzowskim, dmie ci tak, co nie wiadomo, jak mu się...
I po raz pierwszy w życiu Finka tak się zdarzyło, że nie tylko on sam...
Pewien król miał córkę nadzwyczajnej urody, ale tak dumną i zarozumiałą, że żaden konkurent nie...
Pewnego razu miało się odbyć wesele królewskiego syna. Biedna kobieta weszła na górę i stanęła...
Odszedł jeszcze niedaleko, gdy mu się trafia zając. Jeż powitał go przyjaźnie: „Dzień dobry”! Ale...
Stara Dwojra zaś nie miała na tym świecie żadnej własności oprócz łachów, które na sobie...
— Grosik na mleko! — powiedział, przekrzywiając na bok głowę.
Tak? Ładniem się zasypał! Przeszukałem kieszenie i...
Uciekłem w końcu w boczną ulicę, chcąc dotrzeć do Pilestraede i odebrać ołówek.
Wydano mi...
Gdzież, u licha, spędzę noc?! Czyż nie ma dziury, w którą można by wleźć i...
Duma wiąże się z pozytywnym stosunkiem do własnej tożsamości (określanej poprzez przynależność narodową, pozycję społeczną, pełnioną rolę, wykonywany zawód, własność etc.); jest to rodzaj zadowolenia z tego, kim się jest. Wynaturzone i nadmierne zadowolenie owo zwie się pychą.