Knut Hamsun
Głód
I z tego to powodu musiałem wałęsać się, głodując, tak że trzewia mi się kurczyły...
I z tego to powodu musiałem wałęsać się, głodując, tak że trzewia mi się kurczyły...
Przeliczyłem ponownie swe mienie. Posiadałem złamany scyzoryk, pęczek kluczy, ale ani jednego öre. Nagle dobyłem...
Byłem bardzo głodny. Znalazłem na ulicy wiór, zacząłem go żuć i ból minął. Ach, czemuż...
Cierpiąc ogromne męki, siedziałem bezradny, nieruchomy i głodowałem. Musiałem dostać chyba zapalenia płuc, bo w...
Siadłszy na ławce pod kościołem Zbawiciela, zwiesiłem głowę i zasnąłem, znużony ostatnim wysiłkiem, chory i...
Musiałem być oczywiście strasznie chudy i mieć zapadłe oczy. Jakże wyglądałem, u diaska? Diabli mnie...
— Idzie tylko o kilka öre na jedzenie… — szepnąłem, próbując się uśmiechnąć — jestem głodny, a nie...
Znowu nastał głód i od zeszłego wieczora nie miałem nic w ustach. Nie było to...
Od siedmiu czy ośmiu miesięcy nie miałem godziny prawdziwego spokoju, przez tydzień dostatecznego jadła, a...
Siedziałem śpiący, mlaskając raz po raz ustami, ale poza tym nie robiłem nic. Czułem, że...
Dołączając to hasło do naszej listy myśleliśmy o opisach fizycznego doznania głodu (najczęściej związanego z ubóstwem, biedą). Być może znajdą się również ciekawe fragmenty mówiące o jakimś rodzaju głodu duchowego (w rozumieniu dotkliwego pragnienia).