Don Kichot miał coś odpowiedzieć, ale spostrzegł na drodze wóz, w którym tyle rozmaitych figur...
Pytałem pana N…, czemu odrzucił wiele stanowisk; odpowiedział: „Nie chcę niczego, co stawia rolę w...
„Różnica między mną a panem, rzekł do mnie N…, to że pan powiedziałeś wszystkim maskom...
— Zanim skończymy raz na zawsze z tym tematem — rzekłem, długie przerywając milczenie — chcę, abyś wiedział...
Mniej ponure innym razem śniły mi się sceny. I tak, ubierając się (co mi zabierało...
Wyszłyśmy razem. Nie wypadałam z roli i nadal zachowywałam się wobec niej jak naiwna trzpiotka...
Sięgnął po brudny kufel z piwa, przelał doń część absyntu ze swego kieliszka i postawił...
W walce oficer zerwał mimo woli zasłonę młodej kobiety — i ukazał twarz białą jak marmur...
Nie godziło się wchodzić na reduty z bronią, także bez maski czyli larwy na twarzy...
Ten przedmiot zakrywający twarz to najdziwniejsza z części ubioru: pozwala ukryć własną tożsamość i sugerować inną (może więc być rodzajem przebrania), pozwala czynić rzeczy, których ,,z podniesioną przyłbicą" być może nie bylibyśmy w stanie uczynić — często używana była przecież w rytuałach i innych sytuacjach transgresyjnych. Z maską wiąże się niebezpieczeństwo zawłaszczenia tożsamości przywdziewającego maskę przez tożsamość maski. Kojarzy się z atmosferą tajemnicy, niekiedy nakładają ją spiskowcy (jak np. w Kordianie) lub mordercy (w Marii Malczewskiego). Maska może także łączyć się z motywem kłamstwa. Niesie w sobie znaczenie twarzy nieprawdziwej, nieludzkiej, a także tożsamości schematycznej, uproszczonej. W polskiej literaturze najwięcej może mają do powiedzenia maski w Wyzwoleniu Wyspiańskiego.
