Czego bardzo dużo tam jest to motyli; czasem pokrywają całe krzaczki nad jeziorami albo rzekami...
— Bursztyn, tylko niech ci się nie zdaje — zaczął Pucek i urwał, bo właśnie nad krzakami...
W drugim ogrodzie białe i żółte motyle bawiły się w kotka i myszkę. Jeden z...
![[Coś tam mignęło dalekiego...]](/media/book/cover_clean/napoj-cienisty-cos-tam-mignelo-dalekiego_u3vhYnn.jpg)
![[O majowym poranku deszcz ciepły i przaśny...]](/media/book/cover_clean/lesmian-o-majowym-poranku-deszcz-cieply-i-przasny.jpg)
Istotną cechą egzystencji tego owada, która skłania do interpretacji metaforycznych, jest proces przemiany jaki przechodzi — z robaka w istotę skrzydlatą, cechującą się delikatnością i pięknem. Z tego powodu motyl bywa porównywany z duszą wykluwającą się z ciała. Specjalnym rodzajem jest nocny motyl — ćma. Ta, mając nieszczęsną predylekcję do lotu w kierunku księżyca, wpada często w pułapkę fałszywych księżyców — świec i ginie w ich płomieniach. O ćmach jako duszach grzeszników daje dłuższy wykład Gustaw w Dziadach Mickiewicza.
