Motyw: Obyczaje

Zlituj się! ratuj!… wybaw mnie z tego położenia. Przecież taki ożenek...

Pani Tadrachowa myśli, że Hanka może z czystym sumieniem iść za tego, co jej się...

Rączki całuję wielmożnemu młodemu panu gospodarzowi… rączki całuję…

Czekajcie no… to wyście mi...

Zbyszko! proszę cię tu na chwilę...

Ciocia chciała, żebym twoją narzeczoną wzięła do siebie — ale…

No?

Odmówiłam.

Czemu...

Wątpię, czy mamcia ją będzie mogła długo trzymać w składziku… Cóż więc zrobisz?

Zlituj się… rób wszystko, co można… powiedz, że ja i Felicjan tego nie przeżyjemy...

Moja Tadrachowa, zaszły tu pewne zmiany. Młody pan żenić się z Hanką nie chce...

Ja ta będę gadać.

Hanuś, czekaj… ja.

Daj ta matka chrzestna spokój...