ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Horacy
Pieśń I, 14 (O navis, referent in mare te novi...)
Franciszek Karpiński
Pieśń o Narodzeniu Pańskim (Bóg się rodzi...)
Jan Kochanowski
Do gór i lasów
Jan Kochanowski
Na Sokalskie mogiły
Jan Kochanowski
Z greckiego (Nie z Messany, nie z Argu tu, zapaśnik, stoję...)
Wespazjan Hieronim Kochowski
Psalm XI
Ród jaszczurczy i właściwe Judasza pokolenie; bo i ten Pana w rękę całując, dla błahego...
Maria Konopnicka
Na obczyźnie
Wincenty Korotyński
Miłość
Ignacy Krasicki
Hymn do miłości ojczyzny (Święta miłości kochanej ojczyzny...)
Motyw: Ojczyzna
Pojęcie to ma dwa zasadnicze znaczenia: klasyczne i romantyczne (a następnie postromantyczne). W ujęciu klasycznym, ojczyzna zabezpiecza prawa obywatelskie, co stanowi o jej wartości oraz decyduje o konieczności jej obrony, choćby kosztem największych poświęceń. W taki sposób rozumieli swoją ojczyznę Spartanie, na czele z Leonidasem, który poległ tak sławną śmiercią pod Termopilami, tym też była ojczyzna dla Kochanowskiego i Frycza Modrzewskiego: porządkiem społecznym. Jednak w Europie przeoranej rewolucją i wojnami napoleońskimi, a następnie ciasno ujętej w karby pod rządami Świętego Przymierza — dla wielu narodów (pojęcie to wówczas kształtowało się i wypełniało znaczeniem) ojczyzna utraciła swą funkcję gwarantowania praw swych obywateli (ponadto rozszerzył się zbiór tych, którzy ubiegali się o status obywatela). Ojczyzna stała się ideą wymagającą ofiar dla zachowania jej samej — nawet jako idei tylko i nawet bez perspektywy uzyskania lub umocnienia praw obywateli. Jako idea, ojczyzna uzyskała też sankcję boską, uległa sakralizacji (co spowodowało pewne zamieszanie w sferze religijnej).