ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść grozy
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka
Baśń
Dialog
Dramat
Dziennik
Epika
Epos
Esej
Farsa
Komedia
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Poemat dygresyjny
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść dworna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Praca naukowa
Przypowieść
Reportaż
Rozprawa
Rozprawa polityczna
Tragedia
Traktat
Wiersz
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
Oto pan hetman wielki pilnie pożądał widzieć małego rycerza. O ile pan Nowowiejski się domyślał...
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
— I tak by tych kozich synów do nieba nie puszczono, aby insektów plugawych ze sobą...
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
W grodzie razem z ludźmi psi się błąkają, którym Turcy krzywdy nie czynią, dlatego, widać...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom drugi
— Wziąć mi te golone pałki i zamknąć! — krzyknął jenerał. — Waść, panie Sadowski, otrąbisz mi pod...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom pierwszy
— Dla Boga! — mówiła Oleńka unosząc się coraz bardziej — niech sobie czynią, co chcą, ale nie...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom pierwszy
Po ich odjeździe została troska, niepokój i jakby uraza i do nich, i do pana...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom pierwszy
Tu oczy dziewczyny poczęły ciskać błyskawice i podniósłszy głowę, postąpiła kilka kroków ku zabijakom, a...
Juliusz Słowacki
Król-Duch
Czytałem słowa, które jak szatany
Paliły mi mózg i gryzły wnętrznoście.
Ten list! na sercu...
Stanisław Staszic
Przestrogi dla Polski
Nic tak żywo nie wzrusza człowieka, jak wzgarda. Łatwiej ponosimy niesprawiedliwość. Owszem, milsza śmierć nad...
Motyw: Pogarda
Motyw ten łączy się z innymi, takimi jak: duma, pozycja społeczna i in. Służy do wskazywania raczej opisów określonej postawy życiowej i jej konsekwencji niż krótkotrwałych stanów emocjonalnych. Postawa taka cechuje dość często bohaterów romantycznych. W III. akcie Kordiana czytamy: ,,Czegoś mi nie staje! Ludzi znać nie chcę, lecz niech się obeznam Z ziemią, piastunką ludzi!... O! ty ziemio! Byłażeś dla mnie piastunką troskliwą? po chwili ze wzgardą Niech się rojami podli ludzie plemią I niechaj plwają na matkę nieżywą, Nie będę z nimi! --- (...) O zmarli Polacy, Ja idę do was!...”
