I z pewnością nie można twierdzić, aby wyłącznie moja babka i podobne jej natury nie...
Pojmowałem jedynie, że powtarzać to, co wszyscy myślą, nie jest w polityce oznaką niższości, lecz...
— Człowieku, więc za to szatanowi oddałbyś duszę? — zawołał Czerski.
— Uspokój się, stary — wtrącił Zygmunt. — Władek...
Przyprowadziłem go, bo przecież sprawę mamy wspólną; on uparł się chodzić własnymi drogami…
Wierzcie mu, jeśli chcecie, że się boi terroru jak zarazy; ja terror znam i wiem...
Moi drodzy, wszak to doprawdy genialny wódz; czyż nie tak?…
Wiadomo. Cóż stąd?
To pewien typ ludzki: zaczyna się jako szczery demokrata — a kończy się na absolutyzmie, w...
W polskich szkołach ludowych język polski był zupełnie wyrugowany i, aby go podtrzymać przynajmniej w...
Motyw rozumiany jako „sprawy państwowe”, pojawia się często w dialogach bohaterów, np. w Trylogii Sienkiewicza, Weselu Wyspiańskiego, czy Ludziach bezdomnych Żeromskiego. Są to dyskusje dotyczące partii politycznych, rozwoju państwa zgodnie z jakąś doktryną polityczną, ale także opisy intryg mających doprowadzić daną partię czy stronnictwo do władzy (tzw. „kulisy władzy”).
