François Rabelais
Gargantua i Pantagruel
— Do kroćset jąder kapłonich — odparł brat Jan — lepiej się rozumiem na tamecznych obyczajach i ceremoniach...
— Do kroćset jąder kapłonich — odparł brat Jan — lepiej się rozumiem na tamecznych obyczajach i ceremoniach...
— Przygotuj jeno kożuchy, czapraki i szable proste, bo zaraz jedziem. A zapowiedz synalom i czeladzi...
Pan Kmicic, przybrany w szarą chudopacholską świtę, w takąż czapkę z wytartym barankiem i z...
Ze swej strony Winicjusz przez cały wczorajszy dzień szukał Ligii w przebraniu niewolnika po wszystkich...
— Wracając od Eurycjusza pożyczyłem od jednego balwierza peruki i w nozdrza wsadziłem sobie dwa ziarnka...
Jakoż na prawo, na lewo i na przodzie widać było ciemne postaci, zdążające ostrożnie ku...
Za czym ciągnęli ludzie, którzy mieli dobijać rannych, przebrani tak, aby każdy podobny był do...
W każdym kształcie jest wspomnienie niby przeszłej i rewelacja następnej formy, a we wszystkich razem...
Helena, oszalała miłością, chciała dowieść kochankowi, że się nie wstydzi jego ubóstwa i że zaufanie...
Przebranie jest przywdzianiem stroju kogoś innego, a więc rodzajem gry pozorów. Ma ona na celu na pewno ukrycie czegoś (własnej tożsamości) oraz wprowadzenie innych w błąd – stanowi więc rodzaj kłamstwa bez użycia słów. To rodzaj maski przywdziewanej na całe ciało. Użycie przebrania wiąże się z potrzebą zachowania tajemnicy. Może być potrzebne szpiegowi, jak też temu, który jest przez niego szpiegowany. Przebieranki mogą być też związane z zabawą (najczęściej karnawałową) i mieć na celu nie więcej, jak tylko wzbudzenie śmiechu. Za rodzaj przebrania może być uznane właściwie każde ubranie jako środek służący nadaniu osobie zakładającej je formy znaczącej dla innych.