Prosiła, by zdjął futro i nosił zwyczajny płaszcz. Natychmiast się zgodził, ale już nazajutrz znowu...
Pan Filleul wytrzeszczył zdumione oczy.
— Co mi pan tu plecie? Uczeń klasy maturalnej…
— W liceum...
Przebrał się tedy za derwisza, pożegnał się z ojcem i poszedł w świat — przed siebie...
Tak zatem stało się, że pani hrabina Opolska rozpoczęła nowe życie w dniu dwudziestym stycznia...
Oswald poszedł cichaczem do swego pokoju i wrócił w przebraniu. Gdy zjawił się z brodą...
Och, umęczyłem się tymi najszczytniejszymi i najlepszymi: z ich „szczytów” parło mnie wzwyż, w dal...
Przebranie jest przywdzianiem stroju kogoś innego, a więc rodzajem gry pozorów. Ma ona na celu na pewno ukrycie czegoś (własnej tożsamości) oraz wprowadzenie innych w błąd – stanowi więc rodzaj kłamstwa bez użycia słów. To rodzaj maski przywdziewanej na całe ciało. Użycie przebrania wiąże się z potrzebą zachowania tajemnicy. Może być potrzebne szpiegowi, jak też temu, który jest przez niego szpiegowany. Przebieranki mogą być też związane z zabawą (najczęściej karnawałową) i mieć na celu nie więcej, jak tylko wzbudzenie śmiechu. Za rodzaj przebrania może być uznane właściwie każde ubranie jako środek służący nadaniu osobie zakładającej je formy znaczącej dla innych.
