Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Tragedia Renesans
William Shakespeare (Szekspir)
Koriolan
MENENIUSZ
Jakimiż to wadami upośledzony jest Marcjusz, których byście wy nie mieli pod dostatkiem?
BRUTUS...
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
Dumny sam się pożera. Duma jest jego własnym zwierciadłem, jego własną trąbą, jego własną kroniką...
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
Stąpa jak paw nadęty, krok jeden i pauza; zamyśla się jak gospodyni, która za całą...
Motyw: Pycha
Pycha — nadmierna czy nieuzasadniona duma — bywa często głównym elementem charakteryzującym np. posiadających władzę (tak zarówno Kochanowski, jak Mickiewicz i Kochanowski postrzegają cara Rosji). Jest przedstawiana jako postawa zgubna oraz nieuzasadniona, szczególnie wobec zmienności losu i fundamentalnej niepewności cechującej kondycję ludzką. Przeciwieństwem pychy jest pokora (pozytywnie wartościowana w chrześcijańskim systemie wartości), będąca rodzajem umiarkowania w podejściu do świata, do osobistego powodzenia człowieka oraz jego pozycji społecznej.