Seweryn Goszczyński
Dziennik podróży do Tatrów
Nie lubię słuchać ich śpiewów, bo pod tym względem strona ta przypomina mi Ukrainę. Krakowiak...
Nie lubię słuchać ich śpiewów, bo pod tym względem strona ta przypomina mi Ukrainę. Krakowiak...
Życie takie nie ustaje razem z dniem, długo przeciąga się w noc. Tej chwili szczególniej...
Co się tyczy ich muzyki, skala jej nie jest rozległa. Śpiewy ich są posępne, wysilone...
Pieśni osnute na zbójnictwie są w bardzo wielkiej liczbie. Świadczą one, jak powiedziałem, o pewnym...
— Siądźmy tu, Jednooczko, to ci coś zaśpiewam.
Jednooczka usiadła tym chętniej, że i długa droga...
Dwuoczka wprowadziła siostrę w trawę i zaczęła śpiewać, gdy już usiadły:
„Piękna trawko, powiedz mi...
Ubrali się jak najpiękniej, śpiewając:
„Może nie ładni chłopcy z nas?Więc szewstwo już porzucić...
Pewnego razu latem wyszedł niedźwiedź z wilkiem na przechadzkę po lesie. Wtem niedźwiedź usłyszał ładny...
Hasłem tym zaznaczaliśmy fragmenty mówiące o śpiewie jako jednej z form sztuki, wywołującej szczególne wzruszenia, będącej połączeniem muzyki i słowa (często poezji), ale wskazywaliśmy też niektóre z miejsc w tekście, gdzie bohaterowie śpiewają. Są to miejsca znaczące, np. to, że w „Hamlecie” Ofelia śpiewa jest po części sygnałem jej obłędu, po części zaś sygnałem pewnej zmiany charakteru samego tekstu — dziewczyna na swój sposób dokonuje oceny moralnej bohaterów, pokazuje, że dokonała rozpoznania rzeczywistej sytuacji.