Wacław Berent
Próchno
— Kochasz mnie, Jelsky? — Müller ze skupioną uwagą odgryzał przy tym szmat podszewki. — Wierzyłeś we mnie...
— Kochasz mnie, Jelsky? — Müller ze skupioną uwagą odgryzał przy tym szmat podszewki. — Wierzyłeś we mnie...
U stołu siedzieliśmy z dala od siebie, na dwóch różnych końcach: Traddles w pobliżu jakiejś...
Oprócz znacznego wyczerpania nerwów i ogólnego osłabienia nie znalazłem nic podejrzanego. Zastanawiała tylko przyczyna.
— Ej...
O ile zrazu Sara żywiła nadzieję zwycięstwa, powoli pewność opuszczała ją. Bezskuteczność coraz silniejszych ataków...
Przybył pewnego dnia na halę gospodarz z dalekiej górskiej wsi i, bacy się pokłoniwszy, powiedział...
Mimo to był mój ojciec (nie napisałbym tego, gdybym o tym nie był jak najgłębiej...
Z dala już widać było, jak gromady trupy układały stosami i pagórki z nich rosły...
Kościół jednak nabiera cech życia tych narodów, wśród których powstaje.
W Egipcie ucieka od świata...
Pozostawić w państwie cieni. — Wiele rzeczy pozostawić należy w hadesie półświadomego odczuwania i nie wywoływać...
Postać fantazmatyczna, umiejscowiona pomiędzy światem zmarłych, a światem żyjących (z powodu tego pomieszania kategorii, jakie można mu przypisać stanowi odmianę potwora). Wampir żywi się krwią, jest więc rodzajem trupa żerującego na żywych (metaforyka krwi jest kluczowa dla tej postaci). Jego byt związany jest z porą nocną (światło słońca ma unicestwiać wampiry), księżycem, często zamieszkuje stare zamki, lub inne romantyczne ruiny.