Knut Hamsun
Głód
Musiałem być oczywiście strasznie chudy i mieć zapadłe oczy. Jakże wyglądałem, u diaska? Diabli mnie...
Musiałem być oczywiście strasznie chudy i mieć zapadłe oczy. Jakże wyglądałem, u diaska? Diabli mnie...
— Idzie tylko o kilka öre na jedzenie… — szepnąłem, próbując się uśmiechnąć — jestem głodny, a nie...
Znowu nastał głód i od zeszłego wieczora nie miałem nic w ustach. Nie było to...
Od siedmiu czy ośmiu miesięcy nie miałem godziny prawdziwego spokoju, przez tydzień dostatecznego jadła, a...
Siedziałem śpiący, mlaskając raz po raz ustami, ale poza tym nie robiłem nic. Czułem, że...
Jedzenie zaczęło działać — dostałem skurczów i nie mogłem zatrzymać mięsa w żołądku. Wymiotowałem po trochu...
Za każdym podmuchem mroźnego wiatru czułem śmierć przenikającą do piersi. W mózgu mym tliło już...
Najgorzej trapił mnie głód, jawiący się mimo wstrętu do jadła. Uczułem ponownie haniebny apetyt, wewnętrzną...
Trapił mnie wielki głód, a nie wiedziałem, jak zaspokoić haniebny apetyt. Wiłem się na ławce...
Przekroczywszy balustradę, zeszedłem na dół i gdym stanął w pobliżu jatek, krzyknąłem w klatkę schodową...
Dołączając to hasło do naszej listy myśleliśmy o opisach fizycznego doznania głodu (najczęściej związanego z ubóstwem, biedą). Być może znajdą się również ciekawe fragmenty mówiące o jakimś rodzaju głodu duchowego (w rozumieniu dotkliwego pragnienia).