Gdy towarzystwo konne wjechało na pola, puszczono ze smyczy charty. Dojeżdżacze na siwych koniach, poubierani...
Waldemar stał na boku, pilnował polowania. Sam wyruszał często w skok, ale strzelał do zająca...
Przegalopowała obok nich panna Barska, rozogniona, z rozwianymi włosami, istna królewna burzy. Za nią pędził...
Pod względem zwyczajów towarzyskich stosunki zmieniają się na korzyść, stają się prostsze i naturalniejsze, co...
Na łowach. — Dla jednego przedmiotem łowów są prawdy przyjemne, dla drugiego — nieprzyjemne. Atoli pierwszy więcej...
W pustyni też krążą jeszcze dzikie osły, z czarnym krzyżem na grzbiecie. Polowanie na nie...
Robotnice oniemiały, z wlepionymi oczami w maszyny, stały jak szeregi automatów, otoczone wałami wełny, niby...
Wziął Rosomak strzelbę, włożył naboje i z gotową do strzału ruszył.
Podkradli się bez szelestu...
Żuraw zaciął zęby, bo mu dzwoniły z wrażenia łowieckiego. Zbliżali się do brzegu nieznacznie, zdradziecko...
Że siłą dorównywała mężczyźnie, dowodem podania (w których tkwi zawsze jądro prawdy) o Amazonkach, wojowniczkach...
Polowanie często pojawia się w literaturze polskiej. Wyjazd na polowanie jest ważnym elementem życia towarzyskiego elity dworskiej czy szlacheckiej. Podczas polowania bohaterowie mogą udowodnić swoją odwagę i męstwo. Przykłady odnajdziemy np. u Mickiewicza w Panu Tadeuszu, czy u Sienkiewicza W pustyni i w puszczy.
