Motyw: Wąż

Węże oślizłymi pęczyskami oplatały wyważone z ziemi korzenie: po dwa, po sześć, w sie­bie...

Czekałem, by go ujrzeć zgnębionego, zmieszanego, przeszytego na wskroś, wijącego się jak ćma na szpilce...

Czekałem, chcąc zobaczyć, jak go owa wiadomość przytłoczy, zmiesza, przebije na wskroś; sądziłem, że będzie...

Uczułem nagle, że pokład diamentowy, na którym stoję, zaczyna się poruszać i zachwiewać pod moimi...

Zapomniałem wam powiedzieć, że wzrok tych olbrzymek jest straszliwy. Rzadko kto może znieść płomienne pociski...

Węże ówczesne nosiły złociste bransolety i pierścienie i umiały tańczyć przy świetle księżyca dzikie, zaklęte...

Tam, w głębinach Lucyferowych księżyc-alchemik nuci bezmowną pieśń jadów —

na dnie otchłani morskiej widać jego...

Pierwsza natura. — Skutkiem obecnego sposobu wychowywania otrzymujemy najpierw drugą naturę: i posiadamy ją, gdy świat...

Ostatni argument człowieka mężnego. — „W tych krzach lęgną się węże”. — Więc pójdę tam i wytępię...

Lińcie się! — Wąż ginie, gdy wylinieć się nie może. Podobnie dzieje się z duchami, którym...