Motyw: Ruiny

Romantyczność

Zgliszcza. Takie już prawo wyrastać z popiołów.

Wiatr rozrzuca kwiaty przejrzyste jak szkło.

Podaj ręce...

Czytaj więcej

Warszawa

Bryła ciemna, gdzie dymy bure,

poczerniałe twarze pokoleń,

niedotknięte miłości chmury,

przeorane cierpienia role.

Miasto...

Czytaj więcej

Wyroki

Nic gruzy. Dwułodygą wyrośniem,

dwugłosem zielonym światła,

podobni chmurom i sośnie,

kwiatom płynącym na tratwach...

Czytaj więcej

Pamięci córki

Dzwoni ci, dziecino ma, cisza zwalisk szeregu,

Dzwoni ci cisza ruin i bezludzia,

Dzwoni ci...

Czytaj więcej

Pamięci córki

Znikły drzewa, ogrody, ulice,

Legły jako towarzysze broni

Zwaliły się domy wywrócone na nice

Wszystko...

Czytaj więcej

Motyw: Ruiny

Stare mury, osunięte gruzy, opuszczone budowle budzą refleksje autorów i bohaterów literackich nad nieuchronnym niszczącym działaniem czasu. Bywają tłem wydarzeń: rozmów, pojedynków, także samobójstw i zbrodni. W literaturze romantycznej stanowiły ważny element krajobrazu melancholicznego.

Motyw: Ruiny

Liryka okresu współczesności

Krzysztof Kamil Baczyński

Romantyczność

Krzysztof Kamil Baczyński

Warszawa

Krzysztof Kamil Baczyński

Wyroki

Maria Więckowska

Pamięci córki

Maria Więckowska

Pamięci córki

Motyw: Ruiny