Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur! Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Strona główna Katalog Autor
Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz

Epika ✖ Romantyzm ✖ Powieść poetycka ✖
Sortuj:

powieści poetyckie Romantyzm Adama Mickiewicza

Alkohol Bitwa Błądzenie Błogosławieństwo Bóg Broń Choroba Cierpienie Czas Dom Drzewo Duch Dusza Dźwięk Dzieciństwo Dziecko Gniew Grób Grzech Historia Imię Kapłan Klęska Kobieta Kochanek romantyczny Kondycja ludzka Konflikt Konflikt wewnętrzny Krew Księżyc Kwiaty Łzy Las Lot Lud Mąż Małżeństwo Marzenie Maska Matka Mężczyzna Miłość Miłość romantyczna Miłość tragiczna Młodość Morze Muzyka Naród Natura Nauczyciel Niemiec Nienawiść Niewola Noc Obcy Obowiązek Obraz świata Obrzędy Obyczaje Odrodzenie Ofiara Ogród Ojczyzna Okno Oko Omen Pamięć Państwo Patriota Pijaństwo Plotka Pobożność Podstęp Poeta Poezja Pogrzeb Pojedynek Polityka Porwanie Poświęcenie Pożar Przebranie Przekleństwo Przemiana Przyjaźń Przyroda nieożywiona Przywódca Ptak Radość Religia Robak Rośliny Rozpacz Rozstanie Rycerz Rzeka Śmiech Śmierć Śpiew Światło Sąd Samobójstwo Samotnik Samotność Sen Serce Sielanka Siła Sława Słowo Sługa Smutek Starość Strach Strój Szatan Szczęście Tajemnica Trucizna Trup Twarz Ucieczka Uroda Wąż Walka Wiara Wiatr Wino Wiosna Wizja Wojna Wróg Wspomnienia Wyrzuty sumienia Wzrok Żołnierz Żona Zabawa Zamek Zaświaty Zdrada Zemsta Zima Zwierzę Zwycięstwo

O autorze

Adam Mickiewicz
Adam Mickiewicz według dagerotypu paryskiego z 1842 roku, il. autor nieznany, domena publiczna

Adam Mickiewicz

Ur.
24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka
Zm.
26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł)
Najważniejsze dzieła:
Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831)

Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy „wieszczów”). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika »Trybuna Ludów« i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad.

  • autor: Cezary Ryska

KS. LWOWICZ

Bracia, kto wie, ów więzień może jeszcze żyje;
Pan Bóg to sam wie...

Adam Mickiewicz, Dziady, Dziady. Poema, Dziady, część III
Niechaj, kogo wiek zamroczy,
Chyląc ku ziemi poradlone czoło,
Takie widzi świata koło,
Jakie tępemi...

Adam Mickiewicz, Oda do młodości
Stary Maciek, do ręcznych zapasów niezdolny,
Rejterował się, czyniąc przed sobą plac wolny
Na prawo...

Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.