Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 444 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze Modernizm Kazimierza Przerwy-Tetmajera
Naturo! Matko! co Bogu ołtarze
stawiasz na górach, pustyniach i morzach,
kurzem wulkanów śląc kadzidła...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Na wiosnę
Z daleka od ludzkiego zgiełku i mrowiska
wstaje wiosna. Już w kępie lianów, palm i...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Na wiosnę
Rusałka… Jej żywiczne, smagłe, gibkie ciało
w zielonych włosach świeci od pasa nad wodą;
rozgląda...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Na wiosnę
Ale nie ma tu ludzi: tu natura święta
Bogu, który ją stworzył, śle dymiące wonie...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Salamandra
Przez obcy szedłem las — posępny stał;
ciemniał w nim dzień — wilgotne mchy
słały się u...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Wielbić naturę?
Wielbić naturę?… Za co?… Prawda, nie pobłądzi,
Bo nią mus praw tajemnych dla człowieka rządzi...
Motyw: Natura
Skoro dla współczesnych antropologów opozycja między naturą a kulturą w sposób oczywisty została zniesiona, pozostaje nam wskazywanie na historyczne już poglądy na temat tego, czym jest natura oraz zaznaczanie opisów oddziaływania na życie i wyobrażenia ludzi potężnego świata żywiołów i sił kosmicznych (słońca, księżyca, gwiazd), wyznaczających nieprzerwanie upływ czasu przez zmienność pór roku.