Motyw: Smutek

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Elegia na śmierć Czarnego Zawiszy

Ach! Jak zwisa zbezwładnione ramię,

gdy się serce w piersiach z żalu kruszy…

Ach! Jak...

Czytaj więcej

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Na Anioł Pański

W wieczornym mroku, we mgle szarej

Idzie przez łąki i moczary,

Po trzęsawiskach i rozłogach...

Czytaj więcej

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Pamięć - to cmentarz...

Na grobie pięknej, niegdyś żywej chwili,

Ze złożonymi na piersiach rękoma,

Długo myśl, stojąc cicha...

Czytaj więcej

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Przy Morskim Oku

Ku głębiom twoim, martwa wodo, ścieka

Wiecznie szumiąca z urwisk stromych rzeka;

Nigdy się szum...

Czytaj więcej

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Sierpniowe złote muchy...

Sierpniowe złote muchy lecą,

promienie słońca bystro świecą —

taki mnie smutek, żal porywa,

aż ręka...

Czytaj więcej