Molière (Molier)
Mieszczanin szlachcicem
DORYMENA
Co ja widzę! Dorancie, ależ to prawdziwa uczta!
PAN JOURDAIN
Pani markiza raczy sobie...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Jan Chryzostom Pasek
Pamiętniki
Nazajutrz bankiet carski miał być; przyszedł do mnie wieczorem Michajło Ofanasowicz, syn tego stolnika i...
Jan Chryzostom Pasek
Pamiętniki
Byłem ci tedy na owym bankiecie, na który znowu zapraszano z takąż jak i wczora...
Wacław Potocki
Człowiek nad apetyt jeść nie może, pić może
Siedząc Włoch na bankiecie gdzieś między Polaki,
Natkał rozmaitymi żołądek przysmaki.
Więc, gdy, prze gospodarską...
Wacław Potocki
Miła jest różność w rzeczach
Cóż nad to jawniejszego, że jako w potrawach,
Ta we wszytkich odmiany ludzie swych zabawach...
Wacław Potocki
Nie miejsce człeka ale człek honoruje miejsce
Czy głupstwem, czy omyłką, czy obiema społem,
Posadzono nie wedle godności za stołem
Jednego urzędnika...
Motyw: Uczta
Hasło to wykorzystaliśmy do zebrania fragmentów ukazujących celebrację posiłków w dawnych epokach. Istotne jest to np. w Quo vadis Sienkiewicza (a wcześniej w będącym dla Sienkiewicza wzorem Irydionie Krasińskiego), gdzie ucztowanie, które cechuje nadmiar zbytku i rozkoszy, ma charakteryzować zarówno schyłkową epokę kultury rzymskiej, jak też jej aktorów — jako zdegenerowanych moralnie (dekadentów jednym słowem).
