ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Bolesław Leśmian
Wiedźma
— I sama wiem o tym, że mi to z głowy wywietrzeje. Wiem o tym, ale...
Bolesław Leśmian
[W kraju bardzo dalekim, smucąc się ku wiośnie...]
Bolesław Leśmian
Wspomnienie
Bolesław Leśmian
[Zazdrość moja bezsilnie po łożu się miota...]
Bolesław Leśmian
[Z dłońmi tak splecionymi, jakbyś klęcząc, spała...]
Bolesław Leśmian
[Z dłońmi tak splecionymi, jakbyś klęcząc, spała...]
Bolesław Leśmian
Zły jar
Oskar Loerke
Nocą letnią
Maurice Maeterlinck
Joyzella
Miłość ma też swoje dni, kiedy się nic nie uśmiecha… I po cóż ma się...
Motyw: Łzy
Łzy można traktować jak szczególną kategorię antropologiczną: pojawia się w wielu utworach literackich, odróżniając się od płaczu czy rozpaczania. Łza zawsze jest obdarzona szczególnym znaczeniem i wielowiekową tradycją literacką. W Trenach Kochanowskiego pojawiają się ,,łzy Heraklitowe" (tu towarzyszą rozpaczy i żałobie), w twórczości romantyków łzy pełnią rolę oczyszczającą i znamionują swoistą postawę wobec egzystencji (tak np. w jednym ze znanych liryków lozańskich Mickiewicza, zaczynającym się od słów: ,,Polały się łzy me czyste, rzęsiste..."); leją łzy kochankowie utworów sentymentalnych i romantycznych (przełamując ramy obowiązującego kanonu zachowań przypisanego ich płci kulturowej), ale nie hamują ich też mistycy (Ignacy Loyola cenił sobie dar łez, jako otwierający zatwardziałe serce). Jako łzy ,,natury" (ziemi lub nieba) traktowana bywa rosa — Goplana w Balladynie Słowackiego mówi: ,,(...) cała / W mgłę się rozpłynę białą, i spadnę łzami / Na jaki polny kwiat, i z nim uwiędnę."